"Soms moet ik mezelf eraan herinneren dat ik in 2013 leef – zo schokkend scheef is het verschil tussen man en vrouw"
(Annie Fletcher, curator)
Het museum brengt ontmoetingen tussen kunst en samenleving tot stand. Dat levert debat op, prikkelt en maakt onrustig. Presenteren is selecteren. Keuzes maken. Het Van Abbemuseum brengt het debat op gang en deinst niet terug om stelling te nemen.
Vrouwen spelen...
… in de kunstwereld nog altijd een ondergeschikte rol. In de meeste musea is de verhouding kunst van vrouwen ten opzichte van mannelijke kunstenaars volkomen scheef. Ook in het Van Abbemuseum. Maar inmiddels zijn vrouwelijke kunstenaars speerpunt in het beleid, zowel wat betreft aankopen als solo-tentoonstellingen. In 2013 presenteerde het Van Abbemuseum drie solo-tentoonstellingen van vrouwen. Met deze presentatiekeuzes neemt het museum een duidelijke positie in.
Sheela Gowda
Open Eye Policy
De solotentoonstelling ‘Open Eye Policy’ van Sheela Gowda (Bhadravati, 1957) geeft het meest complete overzicht tot nu toe van het werk van deze veelgeprezen Indiase kunstenaar. De tentoonstelling brengt sculpturen, installaties, schilderijen en fotografie uit de laatste twintig jaar samen. Op het eerste gezicht lijkt Gowda’s werk gericht op abstractie, vorm en materiaal. Maar een nadere beschouwing onthult een voortdurende betrokkenheid bij politiek, milieu en de samenleving.
Manon de Boer
Encounters
Manon de Boer maakte de films in een tijdsbestek van tien jaar en vroeg drie vrouwen die haar fascineren naar de beslissende ervaringen voor hun werk en leven in de jaren zeventig. De hoofdpersonen vertellen in voice-off over persoonlijke omstandigheden, ontmoetingen en gebeurtenissen uit het verleden.
Jewyo Rhii
Walls to Talk to
Het werk van Jewyo Rhii (Seoul, 1971) getuigt van haar schijnbaar onophoudelijke worsteling om eenvoudigweg de wereld de baas te kunnen. Ze werd geboren in Korea, maar is de afgelopen tien jaar dikwijls verhuisd, onder meer naar West-Europa en de Verenigde Staten. Deze situatie van voortdurende verplaatsing, die zij met veel kunstenaars en andere mensen van haar generatie deelt, vormt een van de fundamenten van haar werk.
Het kwaad is banaal
Meest uitgeleende werken
Het meest uitgeleende werk is van een vrouw: Het kwaad is banaal van Marlene Dumas (1984). Het werk heeft de afgelopen 25 jaar maar liefst 150.608 kilometer gereisd en is in onder andere Sydney, Kaapstad, Tokio, Los Angeles, New York, Jeruzalem en Haarlem geweest.
Marlene Dumas
Genetiese Heimwee
Samen met het Stichting Niemeijer Fonds
Theodora Niemeijerprijs
Theodora Niemeijer (Groningen 1912 – Laren 2004), dochter van de bekende tabaksfabrikant Niemeijer in Groningen, was een bijzondere persoonlijkheid met een grote passie voor beeldende kunst. In 1996 richtte ze haar eigen stichting op met als doel het stimuleren van jonge kunstenaars. In 2004 is zij overleden, maar de Stichting Niemeijer Fonds is blijven bestaan en doneert jaarlijks een mooi bedrag aan verschillende kunstenaars, van musici tot beeldend kunstenaars.
Stichting Niemeijer Fonds organiseert samen met het Van Abbemuseum de Theodora Niemeijer Prijs. De winnares krijgt de kans haar projectvoorstel voor een periode van 6 maanden in Het Oog in het Van Abbemuseum te realiseren en ontvangt 10.000 euro prijzengeld. De vorige editie (2012) kende 85 inzendingen, bij de huidige editie (2014) hebben 108 kandidaten zich aangemeld. De winnares van 2012 was Sarah van Sonsbeeck met haar project Informational Weather. In september 2014 zal Sachi Miyachi haar project in Het Oog realiseren.
Meer informatie is hier te vinden.
Man vs vrouw
Ook in de collectie
En wie zijn nu deze dames?